Legal Bulletin Of The Law Office Of Adam Polowiec (4 – 11 november 2013 r.)

We would like to present the next issue of legal bulletin of the Law Office of Adam Polowiec.
What you will find here is some information about the new provisions of law and the projects of amendments to acts, but also case-laws including the case laws of Supreme Court, Constitutional Tribunal and European Court of Justice.

Nowe Prawo

PODATKI I RACHUNKOWOŚĆ

Rozprowadzenie Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. w sprawie wyrobów akcyzowych, w przypadku których podatnicy mogą stosować kwartalny okres rozliczeniowy (Dz. U. z 2013 r., poz. 1276) – weszło w życie z dniem 1 listopada 2013 r.

Rozprowadzenie Ministra Finansów z dnia 29 października 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego, deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy oraz informacji o wyrobach akcyzowych w składzie podatkowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1278) – weszło w życie z dniem 1 listopada 2013 r.

 

OCHRONA ZDROWIA

Ustawa z dnia 11 października 2013 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1290) – wejdzie w życie z dniem 21 listopada 2013 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i 4, które wejdą w życie z dniem 1 stycznia 2014 r.

W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r., nr 164, poz. 1027 z późn. zm.) uległo zmianie brzmienie art. 5, art. 50, art. 54, art. 57, art. 135, art. 142, art. 154, art. 156.

W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2011 r., nr 122, poz. 696 z późn. zm.) uległo zmianie brzmienie art. 70.

W ustawie z dnia 14 czerwca 2012 r. o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2012 r., poz. 742) uległo zmianie brzmienie art. 11.

 

PROCEDURA KARNA

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1282) – wejdzie w życie z dniem 20 listopada 2013 r.

W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r., nr 89, poz. 555 z późn. zm.) uległo zmianie brzmienie art. 73, art. 245.

 

SZKOLNICTWO

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2013 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1265) – wejdzie w życie z dniem 14 listopada 2013 r., z wyjątkiem art. 1, który wejdzie w życie z dniem 1 września 2014 r.

W ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) uległo zmianie brzmienie art. 61.

W ustawie z dnia 19 marca 2009 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2009 r., nr 56, poz. 458 z późn. zm.) zostały dodane  art. 13d i art. 13e.

 

ZAWODY PRAWNICZE

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 30 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1280) – weszło w życie z dniem 5 listopada 2013 r.

W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 16 lipca 2009 r. w sprawie komisji egzaminacyjnej II stopnia przy Ministrze Sprawiedliwości do spraw odwołań od wyników egzaminu notarialnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 1236) uległo zmianie brzmienie  §5, §7 oraz załącznika.

 

Orzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny; Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

DYSCYPLINARKI WETERYNARZY

Pozbawienie lekarza weterynarii, wobec którego orzeczono w drugiej instancji karę upomnienia, możliwości odwołania się do sądu od wymierzonej mu kary dyscyplinarnej, jest niezgodne z Konstytucją. Z utrwalonego orzecznictwa wynika wszak wymaganie zagwarantowania przez ustawodawcę pełnej sądowej kontroli orzeczeń dyscyplinarnych. I to bez względu na rodzaj i stopień dolegliwości zastosowanej sankcji. Każde postępowanie dyscyplinarne jest bowiem represyjne, tzn. zmierza do ukarania obwinionego. Sądowa kontrola prawidłowości postępowania dyscyplinarnego oraz rozstrzygnięć w nim wydawanych gwarantuje ochronę konstytucyjnych praw i wolności takiej osoby. Dodatkowo stanowi element nadzoru państwa nad działalnością samorządu zawodowego, jeżeli to on prowadzi postępowanie dyscyplinarne. Trybunał Konstytucyjny stwierdził więc, że zaskarżona regulacja narusza prawo do sądu i jest niezgodna z art. 45 ust. 1 i art. 77 ust. 2 Konstytucji. Poza tym sędziowie konstytucyjni nie znaleźli żadnego istotnego interesu, wartości czy zasad, które uzasadniałyby zróżnicowanie dostępu do sądu osób ukaranych dyscyplinarnie w zależności od wymierzonej im kary. Zaskarżony przepis nie uwzględniał więc – w ocenie Trybunału Konstytucyjnego              – standardów wynikających z art. 32 ust. 1 Konstytucji, mówiącego, że wszyscy są równi wobec prawa i mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne – wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 2 października 2013 r., sygn. akt: SK 10/13.

 

OBROŃCA Z URZĘDU

Brak sądowej kontroli zarządzenia prezesa sądu o odmowie wyznaczenia obrońcy z urzędu dla oskarżonego, który złożył wniosek w trybie art. 78 §1 kodeksu postępowania karnego (mówiącego, że oskarżony, który nie ma obrońcy z wyboru, może żądać, żeby wyznaczono mu obrońcę z urzędu, o ile w sposób należyty wykaże, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla niezbędnego utrzymania siebie i rodziny), oraz nieuwzględnienie możliwości zaskarżenia postanowienia sądu o cofnięciu wyznaczenia obrońcy z urzędu są niezgodne z Konstytucją. Zwrócili przy tym uwagę na znaczenie prawa do obrony w procesie karnym, wynikającego z art. 42 ust. 2 Konstytucji. Prawo to jest bowiem uznawane za jedną z podstawowych zasad procedury i stanowi elementarny standard demokratycznego państwa prawnego. W związku z tym musi być realne i efektywne, a nie iluzoryczne. To zaś wymaga stworzenia jednostkom warunków, w których będą mogły z tego prawa skutecznie korzystać. Trybunał Konstytucyjny przyjął więc, że rozstrzygnięcie o przyznaniu bądź odmowie przyznania obrońcy z urzędu oskarżonemu występującemu z wnioskiem o to jest sprawą w rozumieniu art. 45 ust. 1 Konstytucji. Dlatego dokonując oceny wniosku oskarżonego ubiegającego się o przyznanie mu obrońcy z urzędu z uwagi na brak możliwości poniesienia kosztów obrony z wyboru, prezes właściwego sądu rozstrzyga zarówno o formie korzystania z prawa do obrony, jak i w zasadniczym stopniu o tym, jak to prawo będzie realizowane. Rozstrzygnięcie w sprawie wyznaczenia obrońcy powinno tym samym – co do zasady – podlegać weryfikacji sądowej, zgodnie z wymogami art. 45 ust. 1 oraz art. 78 Konstytucji. Ewentualne odstępstwo od zasady zaskarżalności byłoby możliwe jedynie przy założeniu, że da się uzasadnić szczególnymi okolicznościami legitymowanymi konstytucyjnie. Podobnie cofnięcie wyznaczenia obrońcy z urzędu na art. 78 §2 k.p.k. (który mówi, że sąd może cofnąć wyznaczenie obrońcy, jeżeli okaże się, że nie istnieją okoliczności, na podstawie których go wyznaczono) dotyczy kwestii o zasadniczym znaczeniu z punktu widzenia realizacji przez oskarżonego przysługującego mu prawa do obrony w procesie karnym. Determinuje bowiem sytuację procesową oskarżonego, przesądzając o konieczności zmiany sposobu korzystania przez niego z gwarancji prawa do obrony w znaczeniu formalnym. A to dla tego, że w sytuacji braku wyznaczenia obrońcy z wyboru i cofnięcia wyznaczenia obrony z urzędu oskarżony będzie musiał samodzielnie przedstawiać przed sądem swoją sprawę – wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt: K 30/11.