Legal Bulletin Of The Law Office Of Adam Polowiec (21 September – 11 October 2015)

Legal Bulletin Of The Law Office Of Adam Polowiec (21 September – 11 October 2015)

We would like to present the next issue of legal bulletin of the Law Office of Adam Polowiec.
What you will find here is some information about the new provisions of law and the projects of amendments to acts, but also case-laws including the case laws of Supreme Court, Constitutional Tribunal and European Court of Justice.

_____Nowe Prawo

KRAJOWY REJESTR KARNY

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 września 2015 r. w sprawie gromadzenia danych osobowych i danych o podmiotach zbiorowych w Krajowym Rejestrze Karnym oraz usuwania tych danych z Rejestru (Dz. U. z 2015 r., poz. 1464) – weszło w życie z dniem 2 października 2015 r.

 

PRAWO KARNE I KARNE SKARBOWE

Ustawa z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny, ustawy – Prawobudowlane oraz ustawy – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2015 r., poz. 1549) – wejdzie w życie z dniem 7 stycznia 2016 r.

W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553, z późn. zm.) zmianie ulegnie brzmienie art. 191.

W ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) zmianie ulegnie brzmienie art. 62, art. 66, art. 69, art. 70, art. 93.

W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.) w art. 96 po § 1b dodaje się § 1c.

Rozporządzenie Rady Ministrówz dnia 23 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 1509) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

W rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 kwietnia 2011 r. w sprawie nakładania kary grzywny w drodze mandatu karnego za wykroczenia skarbowe (Dz. U. Nr 94, poz. 552 oraz z 2015 r. poz. 439) zmianie ulegnie brzmienie § 6 ust. 2, § 10 pkt 2, § 11 pkt 2, załącznik do rozporządzenia, w § 9 uchyla się ust. 3 i 4.

 

FINANSE PUBLICZNE

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie audytu wewnętrznego oraz informacji o pracy i wynikach tego audytu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1480) – wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2016 r., z wyjątkiem § 7-11, które wchodzą w życie z dniem 13 października 2015 r.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1470) – wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2016 r.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (Dz. U. z 2014 r. poz. 1053, z późn. zm.) zmianie ulegnie załącznik 2 i 3.

 

PODATKI I RACHUNKOWOŚĆ

Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 18 września 2015 r. w sprawie późniejszego terminu powstania obowiązku podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1504) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych i izb celnych w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy (Dz. U. z 2015 r., poz. 1492) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 marca 2015 r. w sprawie właściwości urzędów celnych i izb celnych w zakresie spraw dotyczących znaków akcyzy (Dz.U.poz.423) zmianie ulegnie brzmienie § 2.

Rozporządzenie Ministra Finansówz dnia 23 września 2015 r.zmieniające rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych i izb celnych w zakresie akcyzy (Dz. U. z 2015 r., poz. 1496) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 19 marca 2015 r. w sprawie właściwości urzędów celnych i izb celnych w zakresie akcyzy (Dz. U. poz. 422, 664 i 889) zmianie uległo brzmienie § 2.

 

PRAWO ENERGETYCZNE

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 28 sierpnia 2015 r. w sprawie udzielania pomocy na inwestycje wspierające efektywność energetyczną w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2015 r., poz. 1363) – wejdzie w życie z dniem 12 września 2015 r.

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwojuz dnia 3 września 2015 r. w sprawie udzielania pomocy na inwestycje w układy wysokosprawnej kogeneracji oraz na propagowanie energii ze źródeł odnawialnych w ramach regionalnych programów operacyjnych na lata 2014-2020 (Dz. U. z 2015 r., poz. 1420) – weszło w życie z dniem 19 września 2015 r.

 

BIOKOMPONENTY I BIOPALIWA CIEKŁE

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 8 września 2015 r. w sprawie wydawania certyfikatów jakości biokomponentów przez akredytowane jednostki certyfikujące (Dz. U. z 2015 r., poz. 1439) – weszło w życie z dniem 7 października 2015 r.

 

UBEZPIECZENIA SPOŁECZNE I ŚWIADCZENIA OPIEKI ZDROWOTNEJ

Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1506) – weszła w życie z dniem 1 października 2015 r.

W ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U.z2015r. poz. 704, z późn. zm.) zmianie ulegnie brzmienie art. 3, at. 4, art. 16, art. 39a.

W ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 121, z późn. zm.) zmianie ulegnie brzmienie art. 6 ust. 2b.

Rozporządzenie Ministra Zdrowiaz dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1301) – weszło w życie z dniem 4 września 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 22 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia szpitalnego (Dz. U. poz. 1520 oraz z 2014 r. poz.1441) w załączniku nr 2 dodaje się pozycje 1351-2174 wskazane w rozporządzeniu zmieniającym.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. z 2015 r., poz. 1261) – weszło w życie z dniem 1 września 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie rodzajów izakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. z 2014 r. poz. 177 i 968) zmianie ulegnie brzmienie § 14, § 15, § 18,§ 22, § 24, § 26, § 29, dodany zostanie § 18a.

Rozporządzenie Ministra Pracy I Polityki Społecznej z dnia 11 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1497) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 stycznia 2009 r. w sprawie refundacji składek na ubezpieczenia społeczne osób niepełnosprawnych (Dz.U.z2015r.poz. 690) zmianie ulegnie brzmienie § 2, § 3, § 6 ust. 2, § 7, § 10 pkt 5, załącznik nr 1 i 2.

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 22 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1495) – wejdzie w życie z dniem 14 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych (Dz. U. poz. 1505) w załączniku w tabeli “Wykaz świadczeń gwarantowanych z zakresu programów zdrowotnych orazwarunki ich realizacji” w lp. 6 – Leczenie dzieci ze śpiączką (rozpoznaniezasadniczeICD10: R40.2) zmianie ulegnie brzmienie w kolumnie 2 i 3.

 

PRAWO O SZKOLNICTWIE WYŻSZYM

Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 19 sierpnia 2015 r. w sprawie nostryfikacji dyplomów ukończenia studiów wyższych uzyskanych za granicą oraz w sprawie potwierdzenia ukończenia studiów wyższych na określonym poziomie kształcenia (Dz. U. z 2015 r., poz. 1467) – wchodzi w życie z dniem 9 października 2015 r.

 

PRAWO BUDOWLANE

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 22 września 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. z 2015 r., poz. 1554) – wejdzie w życie z dniem 15 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego (Dz.U.poz. 462 oraz z 2013 r. poz. 762) zmianie ulegnie brzmienie § 1, § 3 ust. 1, § 6, § 8 ust. 1, § 10, § 11 ust. 2, § 13 ust. 1, dodany zostanie § 13 a.

 

PRAWO O USTROJU SĄDÓW ADMINISTRACYJNYCH

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 sierpnia 2015 r. Regulamin wewnętrznego urzędowania wojewódzkich sądów administracyjnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1177) – weszło w życie z dniem 15 sierpnia 2015 r.

 

DOZÓR TECHNICZNY

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 24 sierpnia 2015 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu (Dz. U. z 2015 r., poz. 1404) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

W rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 1 marca 2001 r. wsprawie nadania statutu Transportowemu Dozorowi Technicznemu (Dz.U.z2015r.poz. 3) w załączniku zmianie brzmienie § 2, § 3, § 5.

 

SYSTEM MONITOROWANIA I KONTROLOWANIA JAKOŚCI PALIW

Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 24 sierpnia 2015 r. w sprawie szczegółowego sposobu oznakowania dystrybutorów używanych na stacjach paliwowych istacjach zakładowych do benzyn silnikowych (Dz. U. z 2015 r., poz. 1407) – weszło w życie z dniem 1 października 2015 r.

 

BATERIE I AKUMULATORY

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 25 sierpnia 2015 r. w sprawie wzoru zaświadczenia o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach oraz ewidencji zaświadczeń o przetworzonych zużytych bateriach lub zużytych akumulatorach (Dz. U. z 2015 r., poz. 1529) – wejdzie w życie z dniem 17 października 2015 r.

 

_____Orzecznictwo

Trybunał Konstytucyjny; Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

WOLNOŚĆ SŁOWA, OGRANICZENIA WOLNOŚCI SŁOWA

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 49 § 1 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń jest zgodny z art. 54 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 konstytucji oraz z art. 10 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r., zmienionej następnie Protokołami nr 3, 5 i 8 oraz uzupełnionej Protokołem nr 2.Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego, art. 49 § 1 kodeksu wykroczeń (dalej – k. w.) jest konieczny dla zapewnienia należnego poszanowania Narodowi Polskiemu, Rzeczypospolitej Polskiej, a także jej konstytucyjnym organom, a więc podmiotom o najwyższym − z woli ustrojodawcy − konstytucyjnym znaczeniu. W ocenie Trybunału, ustalenie znaczenia użytych przez ustawodawcę pojęć, podobnie jak odróżnienie i ocena prawna określonych zachowań (jako niekaralnych, albo jako wykroczeń czy przestępstw) jest możliwa i nie nastręcza poważniejszych trudności. Trybunał Konstytucyjny uznał, że art. 49 § 1 k. w. nieznacznie ogranicza wolność słowa, eliminując tylko przejawy jej nadużywania w miejscach publicznych i to jedynie w odniesieniu do podmiotów najistotniejszych z konstytucyjnego punktu widzenia. Nie krępuje jednak owej wolności w sposób uniemożliwiający wydawanie ocen, ferowanie opinii, czy wręcz krytykę owych podmiotów, a zatem nie tłumi debaty publicznej, która może i powinna toczyć się w sposób wolny od demonstracyjnie okazywanego w miejscach publicznych lekceważenia. Zdaniem TK, istota wolności słowa nie została naruszona, a wprowadzone ograniczenie, uzasadnione przesłanką porządku publicznego, nie narusza zasady proporcjonalności – Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 września 2015 r. sygn. akt K 28/13

 

TERMIN ZŁOŻENIA SKARGI O WZNOWIENIE POSTĘPOWANIA

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nadmiernym obciążeniem dla adresata wyroku Europejskiego Trybunału Praw Człowieka jest pięcioletni termin na wniesienie skargi owznowienie postępowania. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 408 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego w zakresie, w jakim po upływie pięciu lat od uprawomocnienia się wyroku nie pozwala żądać wznowienia postępowania z powodu nieważności wynikającej z naruszenia art. 6 ust. 1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, o którym ostatecznie orzekł Europejski Trybunał Praw Człowieka, jest niezgodny z art. 77 ust. 2 w związku z art. 45 ust. 1 konstytucji; przepis wymieniony w części I, w zakresie tam wskazanym, traci moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej – Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt SK 21/14

 

WYROK ŁĄCZNY W KODEKSIE KARNYM

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że w świetle wymogów art. 45 konstytucji konieczne jest zagwarantowanie sądowi swobody orzeczniczej przy podejmowaniu decyzji procesowych o pozbawieniu człowieka wolności. Zakwestionowany art. 89 § 1 kodeksu karnego takiej gwarancji nie dawał. Jego zastosowanie skutkować bowiem mogło dolegliwym pozbawieniem wolności o charakterze bezwzględnym bez merytorycznej decyzji sądu w tym zakresie.Kara pozbawienia wolności (w wymiarze bezwzględnym) jest – ze względu na znacznie głębszą ingerencję w sferę wolności osobistej – konstytucyjnie inną rodzajowo karą niż kara pozbawienia wolności, której wykonanie jest warunkowo zawieszone. Dlatego sąd orzekając o karze łącznej ma mieć możliwość merytorycznego zbadania, czy konieczne jest zastosowanie owej surowszej rodzajowo kary. Trybunał uznał, że sąd karny, który orzeka o karze łącznej na podstawie art. 89 § 1 k.k. sprawuje wymiar sprawiedliwości. Orzeka bowiem o pozbawieniu jednej z najbardziej podstawowych wolności – wolności osobistej. Taka decyzja nie ma charakteru technicznego i tym samym sąd nie może być pozbawiony prawa do merytorycznej oceny zawisłej przed nim sprawy. Tymczasem zakwestionowany przepis do takiej sytuacji mógł właśnie prowadzić. Stanowiło to sprzeczną z art. 45 ust. 1 konstytucji ingerencję ustawodawcy w niezależność sądu orzekającego o karze łącznej – Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 września 2015 r., sygn. akt P 37/14

 

SZKODY POWODOWANE PRZEZ OBJĘTE OCHRONĄ GATUNKOWĄ ZWIERZĘTA DZIKO WYSTĘPUJĄCE

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że nie istnieje ogólne prawo do odszkodowania od Skarbu Państwa dla określonej kategorii podmiotów. Standard wyznaczony treścią art.77 ust. 1 konstytucji obejmuje rekompensatę za szkody wyrządzone przez niezgodne zprawem działanie organu władzy publicznej. Taka sytuacja nie występuje wrozpatrywanej sprawie. Trybunału Konstytucyjnego podkreślił, że zakres odpowiedzialności Skarbu Państwa może zostać poszerzony o wypłacanie rekompensat za szkody wyrządzone przez inne gatunki zwierząt podlegające ochronie. Zgodnie z art. 126 ust. 12 u.o.p. Rada Ministrów jest upoważniona do określenia również innych gatunków zwierząt zagrożonych wyginięciem i wyrządzających szkody w gospodarce człowieka, za których szkody będzie odpowiadał Skarb Państwa. Przyjęty model odpowiedzialności zapewnia potrzebną elastyczność regulacji prawnej, ponieważ lista gatunków objętych ochroną jest zmienna i zależna od wielu czynników, w tym od warunków biologicznych i środowiskowych. Trybunał stwierdził, że współdziałanie nie może być pojmowane jako ustawowe zezwolenie dla właścicieli lub użytkowników mienia, jak przyjmuje wnioskodawca, ale jako wskazanie potrzeby współpracy w zabezpieczaniu zagrożonego mienia. Dlatego przepis ten nie ogranicza możliwości podejmowania przez wszystkich zainteresowanych właścicieli oraz użytkowników współdziałania z organami administracji publicznej. Wystąpienie do regionalnego dyrektora z wnioskiem o udzielenie pomocy w zabezpieczeniu majątku przed szkodami nie wymaga specjalnej podstawy prawnej – Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 września 2015 r., sygn. akt K 20/14

 

CZAS PRACY TECHNIKÓW MEDYCZNYCH ELEKTRORADIOLOGII

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że czas pracy techników nie był objęty ochroną nieprzemijającą, o charakterze konstytucyjnym. Technicy na bieżąco korzystali ze swoich uprawnień, ponieważ czas ich pracy był obniżany w każdym okresie rozliczeniowym. Tym samym nie sposób twierdzić, że prawo to „utracili” z naruszeniem konstytucyjnej ochrony praw słusznie nabytych. W ocenie Trybunału, sam fakt wydłużenia czasu pracy określonej grupie pracowników w ten sposób, że ich sytuacja pracownicza zrównuje się z sytuacją ogółu pracowników nie oznacza naruszenia zasady sprawiedliwości społecznej. Trybunał stwierdził, że narażenie na promieniowanie jonizujące zostało istotnie zmniejszone od czasu wprowadzenia preferencyjnego czasu pracy w 1974 r., a jego wydłużenie nie zagraża bezpieczeństwu techników elektrokardiologii. Obecnie, wobec spadku zagrożenia związanego z promieniowaniem jonizującym w wyniku stosowania doskonalszych urządzeń diagnostycznych, lepszych i wygodniejszych w stosowaniu środków ochrony osobistej, praca przy urządzeniach emitujących takie promieniowanie straciła status czynnika różnicującego, który usprawiedliwiałby skróconą normę czasu pracy – Wyrok

 

Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 września 2015 r., sygn. akt K 14/14

UCHYLENIE SIĘ OD OBOWIĄZKU WSKAZANIA, KOMU POWIERZONO POJAZD DOKIEROWANIA

Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 96 § 3 w związku z art. 92 § 1, art. 92a i art. 88 ustawy z 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń w związku z art. 78 ust. 4 ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym w związku z art. 41 § 1 ustawy z 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia oraz w związku z art. 183 § 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego w zakresie, w jakim – po ujawnieniu przy użyciu rejestrującego urządzenia technicznego przekroczenia przez niezidentyfikowanego kierującego pojazdem dopuszczalnej prędkości, niezastosowania się przez takiego kierującego do znaku lub sygnału drogowego bądź prowadzenia nieoświetlonego pojazdu – przewidują ciążący na właścicielu lub posiadaczu tego pojazdu obowiązek wskazania, na żądanie uprawnionego organu, komu powierzył pojazd do kierowania lub używania w oznaczonym czasie, pod rygorem odpowiedzialności wykroczeniowej, bez możliwości uchylenia się od tego obowiązku w razie powierzenia pojazdu osobie najbliższej, kiedy ta dopuściła się wykroczenia, są zgodne z Konstytucją.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że kwestionowane przepisy nie naruszają wolności od samo-obwinienia. W polskim porządku prawnym nie jest dopuszczalne domniemanie, że właściciel (posiadacz) pojazdu, który nie wskazał, komu powierzył pojazd do kierowania (używania), jest sprawcą wykroczenia polegającego np. na przekroczeniu dopuszczalnej prędkości – Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 września 2015 r. sygn. akt K 3/13

 

Sąd Najwyższy

BRAK POUCZENIA PRZEZ ORGAN PODATKOWY

Brak indywidualnego pouczenia ubezpieczonego przez organ rentowy o wynikającym zart. 5a ust. 3 i 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (jednolity tekst: Dz. U. z 2013 r., poz. 1403; aktualnie Dz. U. z 2015 r., poz.704) obowiązku złożenia w terminie zaświadczenia właściwego organu podatkowego o wysokości należnego podatku dochodowego od przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie powoduje uchylenia określonego w art. 5a ust. 6 tej ustawy skutku w postaci ustania ubezpieczenia społecznego rolników– Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt III UZP 1/15

 

PRAWO DO EMERYTURY POMOSTOWEJ

Członkom załogi statku rybackiego wykonującym prace w służbie pokładowej przysługuje prawo do emerytury pomostowej na podstawie art. 8 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. oemeryturach pomostowych (jednolity tekst: Dz. U. z 2015 r., poz. 965) wzwiązkuzpunktem 22 załącznika nr 1 do tej ustawy– Uchwała Sądu Najwyższego 7 sędziów z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt III UZP 7/15