Biuletyn Prawniczy Kancelarii Radcy Prawnego Adam Polowiec (29 lipca – 4 sierpnia 2013 r.)

Biuletyn Prawniczy Kancelarii Radcy Prawnego Adam Polowiec (29 lipca – 4 sierpnia 2013 r.)

Przedstawiamy kolejny numer biuletynu prawniczego Kancelarii Radcy Prawnego Adam Polowiec. Znajdą w nim Państwo informacje na temat nowych przepisów prawa oraz projektowanych nowelizacji, jak również orzecznictwo, w tym Sądu Najwyższego, Trybunału Konstytucyjnego, czy też Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

OCHRONA ZDROWIA

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 lipca 2013 r. w sprawie zgłoszeń podejrzenia lub rozpoznania zakażenia, choroby zakaźnej lub zgonu z powodu zakażenia lub choroby zakaźnej (Dz. U. z 2013 r., poz. 848) – wejdzie w życie z dniem 14 sierpnia 2013 r.

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 czerwca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wykazu chorób zakaźnych zwierząt podlegających notyfikacji w Unii Europejskiej oraz zakresu, sposobu i terminów przekazywania informacji o tych chorobach (Dz. U. z 2013 r., poz. 850) – wejdzie w życie z dniem 10 sierpnia 2013 r.

 

POSTĘPOWANIE CYWILNE

Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lipca 2013 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności (Dz. U. z 2013 r., poz. 859) – wejdzie w życie z dniem 14 sierpnia 2013 r.

W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 kwietnia 2012 r. w sprawie określenia brzmienia klauzuli wykonalności (Dz. U. z 2012 r., poz. 443) został dodany §21.

 

KODEKS KARNY

Ustawa z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz ustawy – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 849) – wejdzie w życie z dniem 27 stycznia 2014 r.

W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r., nr 88, poz. 553 z późn. zm.) został uchylony art. 205.

W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r., nr 89, poz. 555 z późn. zm.) uległo zmianie brzmienie art. 12, art. 147, art. 185a, art. 185b, zostały dodane art. 185c, art. 185d.

 

Trybunał Konstytucyjny; Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

 

KOREKTY VAT

Pozbawienie podatników podatku od towarów i usług uprawnienia do dokonania korekty deklaracji jest zgodne z Konstytucją. Sędziowie Trybunału Konstytucyjnego doszli do przekonania, że nie sposób uznać, by podmioty uprawnione do złożenia korekty deklaracji po zakończeniu kontroli podatkowej w podatkach wykorzystujących technikę samoobliczenia stanowiły grupę relewantną (istotną). W konsekwencji tego odpada konstytucyjny obowiązek traktowania podmiotów należących do tej grupy w sposób równy. Dlatego Trybunał Konstytucyjny uznał, że domniemanie konstytucyjności art. 81b §3 Ordynacji podatkowej nie zostało obalone – wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 4 lipca 2013 r., sygn. akt: P 7/10.

 

WYMIAR EMERYTURY

Prawo do zabezpieczenia społecznego określone w art. 67 ust. 1 Konstytucji gwarantuje każdemu obywatelowi świadczenie na wypadek niezdolności do pracy ze względu na chorobę lub inwalidztwo po osiągnięciu wieku emerytalnego. Wyliczenie to jest enumeratywne, co oznacza, że art. 67 nie odnosi się do sytuacji w nim niewymienionych. Poza wskazaniem podstawowych sytuacji, w których obywatelowi musi przysługiwać prawo do zabezpieczenia społecznego, w pozostałym zakresie pozostawia ustawodawcy dużą swobodę regulacyjną. Skarżąca kwestionowała nie tyle samą regulację z zakresu zabezpieczenia społecznego, ile jej niepełność polegającą na pominięciu w kwestionowanym przepisie osób pobierających wcześniejszą emeryturę przyznaną na podstawie rozporządzenia z 1990 roku. W tym przypadku brak jest możliwości ustalenia emerytury na nowo, według zasad określonych w art. 15 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jak to ma miejsce w wypadku osób pobierających świadczenia przedemerytalne. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że z przepisu 67 ust. 1 Konstytucji nie da się jednak wyprowadzić konstytucyjnego prawa do konkretnej postaci świadczenia na rzecz emerytów. W konsekwencji nie można wskazać sposobu, w jaki ustawodawca powinien określić poszczególne wymagania i zasady przyznawania świadczeń. Skarżąca musiałaby wykazać, że między materią unormowaną w zakwestionowanym przepisie a pozostawioną poza przepisem zachodzi jakościowa tożsamość. Skoro nie zostało to jednak wykazane, Trybunał Konstytucyjny uznał kwestionowany przepis za zgodny z Konstytucją – wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt: SK 16/12.